Home » Ecuentro de Bloggers gastronómicos en O Ribeiro

Ecuentro de Bloggers gastronómicos en O Ribeiro

En cualquier tipo de iniciativa que se quiera emprender, el primer paso es quizás el más importante. Esto es lo que ha supuesto el Encuentro de blogueros/as gastronómicos/as de Galicia que se ha llevado a cabo en Ourense el pasado 8 de septiembre.

Un primer paso para formar en el futuro un colectivo mayor, que aúne los esfuerzos de todos (o a la gran mayoría) los miembros de este apasionante mundo de los Blogs Gastronómicos gallegos.

Un grupo de bloggers nos desplazamos hasta  O Ribeiro (Ourense) donde disfrutamos de una jornada de enoturismo, acogidos por unos magníficos anfitriones, el Grupo Reboreda Morgadío.

La jornada comenzó en Ourense a media mañana donde nos reunimos para ofrecer un café “de bienvenida” a los asistentes, y posteriormente nos desplazamos hasta la localidad de Reboreda, en el concello de Toén (Ourense), lugar donde se ubican las fincas y la bodega que visitamos.

Allí nos esperaban Ana Méndez y Jacob Sanjurjo, que nos acogieron durante unas horas y nos hicieron sentir “como en casa” en todo momento. Tras esperar por los rezagados, atendimos a la prensa y nos desplazamos sin mayor dilación a visitar el auténtico pulmón y orgullo de esta bodega, sus fincas.

Antes de seguir con la crónica de la jornada pasaremos lista a los bloggers participantes:

Berta Castro de El sabor de lo dulce
Loly Llano de O Garfelo
Manuel Bustabad de Vagón de cola
Víctor Blanco de O Bandullo
Begoña López de Violetas en mi cocina
Carmen Albo de Guisándome la vida
José Luis Oliveira de As pequenas viaxes (e algo de gastronomía)
Fidel Martin de El turista cultural
Manuel Babarro de Cervexeando
Rubén Amorin de Ni mata ni engorda

Las fincas
Tuvimos la grata experiencia de dar un paseo por las fincas de Reboreda, situadas a la orilla del río Miño en un paraje embaucador. Ana y Jacob nos explicaron con pasión el trato minucioso que reciben las vides durante todo el año, procurando un control de temperatura y cuidados adecuados a cada variedad de uva.

Una de las cosas que más me llamó la atención fue la señalización de los viñedos, con lo que poder identificar fácilmente ante qué tipo de uva nos encontrábamos.

La Treixadura

Esta es la variedad que reina en la zona vinícola de O Ribeiro. Es autóctona de Galicia, con una producción baja pero de gran calidad. Se presenta en racimos dorados de tamaño mediano y muy compactos. De ella surgen vinos armoniosos, equilibrados, con aromas florales y frutales.

Esta variedad es la culpable del prestigio de los vinos blancos de O Ribeiro, como el Reboreda y Gran Reboreda, que pudimos catar más tarde en la bodega.

La bodega
Tras una foto de grupo junto al Miño, nos desplazamos hasta la bodega donde conocimos las diferentes etapas que conforman la elaboración de un vino de la D.O. Ribeiro. Desde la recepción de uva, ésta es tratada con el máximo esmero para obtener vinos de calidad, que pudimos degustar y maridar en una sala acondicionada llamada “Alma de Reboreda”.

La cata maridada en A Ladeira
En la zona posterior de la bodega, se encuentra el lugar de A Ladeira, una finca en pendiente con variedades autóctonas que en su parte superior cuenta con un mirador, que se convierte en una perfecta atalaya para contemplar el río Miño. Las vistas son realmente espectaculares.

En este punto nos encontramos con Juan Pablo Carral, cocinero de la Taberna O Carreiro (Neda – Ferrol), que elaboró el maridaje para acompañar a los vinos. Todo estuvo delicioso, con el complemento de un buen pan de Neda y de la famosa “Prolla” para el postre de la cual os hablaré más adelante.

El maridaje

Junto con los vinos de Grupo Reboreda Morgadío, degustamos:

Navajas a la plancha.

Tosta de jamón y huevo de codorniz.

Brocheta “O Carreiro” (ganadora del concurso Neda Tapas) compuesta de pulpo y langostino, champiñón, almeja, huevas y crujiente de yuca. Decorada con ajada y cebollino.

Tosta de lomo fresco a la plancha y pimiento de piquillo.

Un momento muy especial para todos los asistentes fue el momento del postre.

Juan trajo especialmente de Neda (A Coruña) un postre típico de esa zona, la Prolla. No es por repetirme y decir lo mismo que el resto de mis colegas bloggers, pero sinceramente os digo que es uno de los postres más ricos que he probado.

Una delicatessen que acompañamos de otra joya, el vino tostado ribeiro “Alma de Reboreda”. Dulce y aromático, es perfecto para el postre y la sobremesa.

Está elaborado mediante un proceso totalmente artesanal, con el mismo método que lo hacían sus antepasados. Parten de uvas treixadura vendimiadas manualmente, que son sometidas a un proceso de secado natural y finalmente permanecen un mínimo de 2 años en barricas de roble.

La sobremesa se alargó un buen rato y en ella pudimos ir madurando ideas de como continuar con estos encuentros de compañeros/as bloggers ligados a la Gastronomía. Una frase adecuada para este movimiento sería la de “la unión hace la fuerza”, por lo que con estos mimbres intentaremos entre todos hacer un grupo más extenso y activo.

Agradecimientos a todos los compañeros blogueros/as asistentes a este encuentro, al Grupo Reboreda Morgadío por acogernos y acompañarnos en esta agradable jornada, y a Lydia Rodríguez que realizó el reportaje fotográfico del evento.

Y un pase de de fotos de la jornada de enoturismo vivida en Reboreda (O Ribeiro):

 

21 Comments

  1. Xantar

    Hola, es una gran inicativa pero echo en falta a algunos grandes bloggers gallegos como mileurismogourmet, danninland, pantagruel, manolo gago… se les ha contactado? o es algo cerrado? Lo digo porque hay muchos más gastrobloggers gallegos y de referencia a nivel nacional

     
    • Ni mata ni engorda

      Como bien se dice en el post, este es un primer paso para algo más grande. Por un lado no podían estar todos, y por otro algunos/as que fueron convocados/as no pudieron o no quisieron asistir. E incluso alguno que has nombrado no ha considerado que el encuentro estuviese a su “altura”. Gracias por tu opinión. Un saludo

       
  2. A ver si para a próxima me podo apuntar. Xusto ese día tiña visita e foime imposible.
    Bicos

     
  3. Andrés

    Xantar, los grandes bloggers, como tú dices, no pueden acaparar todas las iniciativas de este tipo que se celebran. Ellos hacen unas, que son cerradas y que sólo en contadas ocasiones (por no decirlo en singular) cuentan con otros bloggers, y otros hacen otras.
    Uno de los que has nombrado está fuera del país (por lo que no podría ir) y otro absorto con las piedras.
    Los que tu nombras están muy bien, y los sigo. Pero también me ha gustado ver como lo cuentan otros “menos grandes”, quizás mucho más naturales y frescos, queriendo ser lo que son, aficionados a la gastronomía. Simplemente.
    El mundo es muy grande y lugar para todos. Disfrutemos de la variedad.

     
  4. Xantar

    Vaya que decepción entonces, los que lo han rechazado..

     
  5. Moi boas!

    Por alusións, respondo ao comentario bastante feo de Andrés. No seu día, convidáronme a asistir a este evento, pero por cuestións de axenda xa non me puiden nin prantexar ir. Non creo que iso sexa pecado nin teña que dar lugar a comentarios sardónicos, penso eu.

    Tamén dicir que eu pola miña conta ou con amigos organizamos ou promovemos desinteresadamente eventos que exploran a relación entre gastronomía galega e cultura, e facémolo desde hai moitísimos anos, con posibilidade de participar quen queira. Eventos, por certo, que dan un traballo organizativo de la virgen, como este exemplo:

    http://www.manuelgago.org/blog/index.php/2011/11/27/acunqueiro-unha-intensa-xornada-de-celebracion-da-literatura-gastronomica/

    Tamén dicir que de cando en vez quedo cos meus colegas de hai moitos anos a comer, e que por cuestión dos restaurantes aos que imos (sitios pequenos, moitas veces) e a dinámica que queremos (unha conversa entre todos na mesa) o número de prazas é limitado. Sen embargo, cando é posible, abrimos tamén a quen queira vir (habitualmente comedores máis populares ou escursións moi chulas)

    http://www.manuelgago.org/blog/index.php/2010/10/21/xiii-xantanza-de-blogastronomos-queres-vir-a-illa-de-ons/

    Con respecto ao de que estou “absorto polas pedras”, pois mireusté, creo que nisto de internet cada un pode e debe estar absorto no que lle saia das narices. En todo caso, como lle dicía, mesmo estando absorto nas pedras podemos promover a relación entre os nosos ricos -aínda que con sabores diferentes- patrimonio cultural e gastronomía en eventos tamén aos que calquera tamén asistir:

    http://www.manuelgago.org/blog/index.php/2011/09/27/15-de-outubro-arqueoloxia-historia-mitos-e-cocido-na-mahia/

    Así que eu simplemente quería dicir que a ver se cambiamos o chip neste país, deixamos de practicar o deporte nacional de poñer a parir ao outro aínda que nin o coñezamos, respectemos o tempo e a traxectoria da xente que leva traballando e promovendo a gastronomía galega desde hai anos e dediquémonos a construír cousas en positivo, algo que parece épico en Galicia.

     
  6. Como dice el conocido anuncio de la tele ” aquí paz y el plus en el salón”.

    Rubén, al que conozco desde hace poco, imagino que con toda su tranquilidad, paz, y buena intención incorporada de serie, ha invitado a 10 personas a un evento para el que había conseguido ese número de invitaciones. y no hay muchas más vueltas que darle. Y como se lo curró el, pues lógicamente hizo lo que le pareció oportuno siempre dentro de su buenísima intención y su deseo de divertirse y compartirlo generosamente con otros. Y no hay más problema, creo yo.

    Desconozco si yo acudí como titular o como suplente, pero acudí invitada y con eso me quedo. El ranking que ocupo, en no se que imaginaria lista, de verdad que a mi no me preocupa nada.

    Siempre habrá gente que no pueda o que no quiera ir a un determinado evento, pero mientras las cosas se hagan y digan con respeto creo que hay eventos, lugares y oportunidades para todos los estilos y tipos de blogs y de blogeros.

    La blogosfera, creo, no es buen sitio para ser suspicaz…Como ejemplo cercano podemos hacer la siguiente reflexion: leyendo aquí el primer comentario de Xantar, podemos entender que constata que echa de menos algunos blogers, siente curiosidad, pregunta por ellos y punto. También y en esa mismitas palabras podemos leer una inoportuna impertinencia hacia el convocante de este evento….

    Yo aconsejo, si se me permite y con todo respeto, aconsejo, decía, un poco más de cintura. Hay mucho que torear en la red, y aquí como en las plazas, es todo un arte….

     
  7. Andrés

    Manuel, no te pongas así, que no es para tanto.
    Mi comentario no nace de una alegría interior, no seas mal pensado. Simplemente, y como seguidor de tu blog, he comentado algo aprecio. Los comentarios que hago son eso, personales y no pretendo ofender a nadie. Si así te sientes razones tendrás.
    No practico el deporte nacional de poner a parir a nadie, y con mi comentario no creo que lo haga. No hay ni una sola palabra ofensiva hacia ti. Eres bueno, pero no te creas el ombligo del mundo.
    Sólo hago una apreciación personal, algo lícito, creo (si no es así dímelo).
    De todas formas me llama la atención que hagas referencia a esos tes enlaces ya que los que haces públicos es por un interés, del tipo que sea. Yo ya no me meto.
    El de la illa de Ons fue el único que invitasteis a otros bloggers, no hubo otro en que lo hicierais. Es curioso que fue el que me vino a mi pensamiento cuando estaba escribiendo mi anterior comentario.
    Esto nada tiene que ver con atacar a nadie (insisto, no creo que lo haya hecho) ni a ti, ni a tu trabajo, ni a la gastronomía gallega.
    Para finalizar y no abundar es esta absurda confusión, creo que no tendrías que dar ninguna explicación por declinar la propuesta para el encuentro en O Ribeiro, nadie te la pide. Pero piensa: excusatio non petita, accusatio manifesta.

     
  8. Hola Ru. Vengo a darte las gracias por esta maravillosa jornada que preparaste. Preciosas las fotos y precioso el encuentro. Ya veo la pequeña polémica suscitada y para no repetirme subscribo todo lo que dice Guisandome la vida…..no hay que dar a las cosas más importancia de la que tienen (es mi frase favorita y me ayuda muchas veces). Un besín, ha sido todo genial!

     
  9. Ni mata ni engorda

    Gracias a todos/as a los compañeros/as bloggers de este viaje que hemos comenzado. Espero veros en venideras y agradables etapas del mismo.
    Cada cosa tiene su mesura y nada más. Espero que a partir de este comentario se olvide la algarabía creada por algún comentarista, y sigamos disfrutando de lo que nos gusta y de compartirlo a los demás.

     
  10. Antes que nada enhorabuena y larga vida al encuentro de blogueros que ha visto su génesis por Ourense. Alegra saber que cada día somos mas los que elegimos juntarnos para hacer cosas, que tirar cada uno por su cuerda.

    En Galicia nació hace unos años, el primer grupo de blogueros que se reunieron alrededor de una mesa, y esa idea, fue la mecha que encendió un hábito saludable que ahora se repite por todo el territorio español y portugués.
    Y en esa convocatoria, estaba todo el mundo invitado.
    En “habiendo” sitio lo hacemos así, basta ver el historial de post de las reuniones.

    Creo que mas que enturbiar la alegría de quienes vivieron un fantástico día, con acusaciones o suspicacias hacia quienes no pudimos ir, deberíamos celebrar que somos mas los que contamos las maravillas de ésta tierra. Y que cada uno que escribe de su historia, gastronómica y arqueológica, de sus recetas y de sus vinos, de sus paisajes y de su gente, contribuye a que este hermoso país, sea mas grande.
    A todos, salud!

     
  11. Rubén, la jornada estuvo muy bien organizada y estoy segura que te dió un buen trabajo. Lo pasamos de maravilla y disfrutamos en cada momento. Además contar con la presencia de la TVG y salir en el Telexornal del mediodía con el nivel de audiencia que tiene, es más que un éxito. Es la prueba irrefutable de que todos podemos convocar. Te felicito.
    Por otra parte, decir que la diversidad siempre enriquece. Claro está, que se debe partir de que podemos ser personas objetivas y no debemos menospreciar las labores de unos y otros por muy mucho que seamos, hagamos o hayamos hecho. Todos, en su medida, somos importantes y, lo principal es, que cada uno tiene sus motivos para estar en este mundo tan apasionante y enriquecedor como es el gastronómico, y nadie tiene por qué cuestionarlos. Y el respeto no se ha de perder nunca. Ni tampoco se debe amedrentar como en ocasiones se hace.
    Te felicito por todo Rubén y cuenta conmigo para futuras actividades.
    Muacs dulces

     
  12. Miguel Vila (Colineta)

    Yo no fui invitado, pero eso no tiene importancia ya que, como bien dice nimataniengorda, no podía estar todo el mundo porque sería imposible de organizar. Lo mismo que pasa con las reuniones de los Blogastrónomos.
    Respecto a la reunión de Ons que cita Andrés, no fue la única vez que se invitó a otros participantes. Con frecuencia gente que no pertenece al grupo, bloggers o no, participa en nuestras reuniones aunque no se hagan convocatorias públicas.
    Comparto lo que dice Gago respecto a la convocatoria de actividades abiertas a todo el mundo por nuestra parte. De hecho la primera fue la “xantanza” de creación del grupo, que se convocó en ocubre de 2006 a través de los blogs de Gago, Guitián y el mío propio. Era una convocatoria abierta para que participase todo aquel que quisiera y que se puede ver con solo buscar un poco en la red.
    Hubo más cosas abiertas a todos. Conseguimos que el Forum de Santiago (2008) se convirtiese en el primer congreso que organizó actividades para bloggers y les dio el mismo acceso que a los periodistas. Curiosamente, esa actitud del Forum, que fue seguida después por el resto de congresos, la impulsamos dos periodistas que teníamos nuestra acreditación asegurada (yo además era miembro del consejo asesor del Forum), pero creíamos en el fenómeno de los blogs. Gago se encargó, con éxito, de organizar las jornadas a las que asistió el propio Ferrán Adrià a petición propia.
    Yo mismo organicé en diciembre pasado una actividad en torno al capón de Vilalba abierta a todo el mundo. Y en febrero un cine-cena en Santiago en el que pudo participar quien quiso, con la oportunidade de compartir mesa y charla hasta las tantas de la madrugada con Luis Tosar. Y he llevado al jurado del concurso de tapas de Santiago a bloggers que no pertenecían a mi grupo.
    Creo que es bueno que se organicen nuevos grupos y no es necesario que todo el mundo esté en todos. No es necesario ni posible. Fuimos pioneros en España (incluso aconsejamos a gente de otras comunidades para organizarse) y podemos serlo de nuevo.
    Pero me parecen desafortunadas frases como ” E incluso alguno que has nombrado no ha considerado que el encuentro estuviese a su “altura”.” porque dejan en tela de juicio a cuatro personas.

     
  13. Bos días Rubén,

    case que me volto a onde estaba, nada máis prender o ordenador e a polveira que hai montada. Non vos podo deixar nin por un instante.
    Rubén organizaches un estupendo evento e ademais desfrutamos del.
    Non entendo esta revolta, ou é que está escrito en algunha parte que se organizo eu algo teño a obriga de chamar a todo o mundo ou pola contra terei a liberdade de chamar a quen eu queira.
    Estou canso de vacas sacras, de primeiros espadas, de eu soamente me miro o embigo, de castes dominantes de servos da gleba, de desprezadores profesionais, de son o máis mellor do mundo mundial, etc.
    Eu que soamente son un humilde cocinillas, que non sae do típico guiso, anímote a que sigas adiante e que fago pública a miña máis sincera e desinteresada colaboración para todo o que necesites.
    Unha cariñosa aperta.

     
  14. Yo, aunque me repita más que los boquerones, creo que hay sitio para todos y no ganamos nada fomentando la polémica que Xantar y Andrés han traído a este pacífico, trabajado y personal blog de Rubén.

    Hay muchos tipos de blogs y de blogeros muy distintos y es lógico que nos agrupemos en secciones y grupos diferentes. Y para ser honesta, también hay blogeros y blogs con los que a mi no me apetecería estar porque los considero, y lo digo como lo siento, de menos “calidad” o mucho más “cutres y ratoneros” que el mío…Es así, y tengo la impresión de que si todos fuesemos honestos, todos deberíamos reconocer un sentimiento parecido

    No pasa nada por estar y por que existan grupos de bloggers “gallegogastronómicos” diferentes, lo que deberíamos nosotros es ser y formar un grupo, fuerte y consolidado como muy bien , por cierto, han hecho otros antes y convivir luego en paz. Y lo siento, pero yo no tengo ni veo motivos para que tenga que ser de otra manera.

    Y llevándonos decentemente bien, yo creo que ganamos todos…

    Y dejemos, también es mi opinión personal y probablemente una máxima de vida, dejemos, decía, de buscarle 3 pies al gato…si nos empeñamos, descubriremos que hay muchísimos cojos y que además saltan y corren más que los que tienen 4.

    Y llevándolo al terreno profesional, y como le digo siempre a mis alumnos. ¡hagamos Benchmarking!!! Que no es otra osa que copiar, y copiar bien, de los éxitos de la competencia….

    Y dicho esto, además de añadir que yo si he sido invitada algunas veces por los Blogastrónomos, no quiero ni tengo nada más que aportar a una polémica que en mi opinión no lleva a ningún lugar conveniente para todos los aficionados a comer y disfrutar como nosotros.

    Me encantó compartir esta jornada con los asistentes, le agradezco muchísimo a Rubén su invitación y de recuerdo me quedo con lo bien que lo pasamos y con el deseo de que de esta salgan muchas reuniones más…

    Un beso a todos!!

     
  15. Estimados compañeros.

    Leo los comentarios previos y no veo tal polémica. Pero voy a dar mi opinión.

    En primer lugar me gustaría dejar una cosa clara: cualquier grupo de personas, tengan o no tengan un blog, que deseen hacer un encuentro con la periodicidad que consideren oportuna tienen el derecho de hacerlo de manera totalmente cerrada. No creo que tengan la obligación de invitar a nadie. Si además lo hacen pues estupendo.

    Si además esos blogueros generan contenidos de tanta calidad como algunos de los que aquí salen a la palestra entonces creo que todos estamos de enhorabuena. No creo que debamos utilizar el término ‘buenos’ de manera despectiva. Es que resulta que algunos de ellos (al menos todos los que yo conozco) desarrollan contenidos de altísima calidad de los que nos aprovechamos todos -yo al menos-. Desde luego no se me ocurre pedirles, ni mucho menos obligarles, a que me inviten a sus encuentros sólo porque he abierto un blog. Si me invitan fantástico.

    Por otro lado, como asistente al encuentro organizado por Rubén @nimataniengorda del que nace este post, debo decir que la organización fue perfecta. La lista de asistentes seguro que no era la selección de los mejores once blogs de Galicia (lo puedo afirmar porque soy consciente de que el mío, Vagón de Cola, no se encuentra entre ellos, ni siquiera cerca). Pero, ¿acaso hay una obligatoriedad de que así sea? Para nada, en mi opinión. La oportunidad, y conocer a las personas adecuadas puede ser un motivo estupendo y legítimo para ser invitado a un evento gastronómico o del tipo que sea, faltaría más. Y ya habrá otros a los que ya se verá a quién se invita y si puede ir. Y no pasa nada.

    Generemos contenido y preocupémonos de que éste tenga calidad. Y luego reunámonos y juntémonos según nuestras afinidades, posibilidades y gustos. Y dejemos que los demás también lo hagan. Y según pase el tiempo todos nos iremos encontrando con todos.

    Mi admiración hacia todos los blogs buenos que hay en Galicia, tanto de profesionales como de aficionados y amas de casa, desde los más analíticos a los de simples recetas. Creo que tener a gente como Jorge Guitián, Colineta, Berta, Alfonso, Loly o Víctor (y tantos otros), cada uno en el papel que ha querido dar a su blog pero todos creando contenidos de calidad nos pueden hacer sentir orgullosos.

    Disculpad la extensión. Estuve a punto de comentar simplemente “ladran, luego cabalgamos” pero me pareció adecuado opinar.

    Un abrazo a todos

    Manuel Bustabad

     
    • No puedo estar más de acuerdo con Manuel!! Más que nada porque yo he intentado transmitir exactamente lo mismo.

      “Generemos contenido y preocupémonos de que éste tenga calidad. Y luego reunámonos y juntémonos según nuestras afinidades, posibilidades y gustos. Y dejemos que los demás también lo hagan. Y según pase el tiempo todos nos iremos encontrando con todos….” …Y cada uno en su casa y Dios en la de todos!! (Añadiría yo).

       
  16. Andaaaaaaaaaaa, vayaaaaa, menudo encuentro tan chulo habéis organizado. Me he enterado por Loly y me ha gustado mucho vuestro encuentro, se nota lo bien que lo habéis pasado.

    Tengo complicados los findes porque suelo estar fuera, pero si pudiese, me gustaría asistir en otra ocasión, avísame por favor.

    biquiños

     
  17. jorge cachaldora

    Hola a todos, no formo parte de la familia de blogueros, pero sigo alguno de ellos. Sé que os lleva mucho tiempo y dedicación (aunque lo disfrutéis) engrandecer la cocina de nuestra tierra. Seguramente estos eventos son una especie de recompensa para vosotros, mejoráis las sinergias y descubrís productos de cada una de las zonas.
    Simplemente comentaros que hay dos productos (nombrados en el reportaje) que he tenido la oportunidad de probar…, y son espectaculares: el vino tostado y la prolla. El vino lo probé por 1ª vez este año y descubrí que existe algo más allá del Jerez y el Oporto. La prolla la catamos este fin de semana en una ruta por las fragas del Eume y casi me c…aigo del gusto.
    Por cierto, muy buenas fotos.
    Seguid así, y no dejéis de divertiros.

     
  18. No sé si soy grande o pequeño, pero soy gallego y bloguero, así que por alusiones simplemente quiero decir que yo si que fui invitado y que me habría encantado poder ir, ya que conocía a algunos participantes y me habría gustado conocer a otros. Pero, lamentablemente, la convocatoria coincidía con la celebración del cumpleaños de mi hija. En fin, ya habrá otras.

    Me parece fantástica esta iniciativa, como cualquier otra, ya sea abierta o restringida que ayude a difundir la gastronomía (la gallega y las demás) y su sector. Y si además se hace desde una perspectiva lúdica, mejor. Así que enhorabuena por vuestra propuesta y ánimo con ella.

    Por lo demás, ¿Malos rollos? ¿Aquí, en Galicia? ¿Y entre blogueros? venga, venga 😉

    Un abrazo

     
    • Ni mata ni engorda

      Gracias por tus palabras Jorge. Las comparto plenamente y una vez reitero mi deseo de que haya en un futuro más reuniones de este tipo, independientemente de la gente que asista.

       

Deja un comentario

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

*